نایین دیار کهن ایران است نه تبعیدگاه
دو روز پیش بود که در خبری شبکه شرق نوشت: پدر محمد بروغنی، نوجوان بازداشتی در جریان حوادث ۱۴۰۱ که با اتهام محاربه به اعدام محکوم شده بود به صدور حکم ۱۰ سال تبعید فرزندش توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اشاره کرد.
دو روز پیش بود که در خبری شبکه شرق نوشت: پدر محمد بروغنی، نوجوان بازداشتی در جریان حوادث ۱۴۰۱ که با اتهام محاربه به اعدام محکوم شده بود به صدور حکم ۱۰ سال تبعید فرزندش توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اشاره کرد. پدر محمد بروغنی گفت: «حدود ۳ ماه پیش بود که شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب، آقای افشاری حکم محمد بروغنی را پس از شکستن حکم اعدام در دیوان عالی کشور صادر کرد. این دادگاه محمد را به ۵ سال حبس و ۱۰ سال تبعید به نائین استان اصفهان محکوم کرده است.» پدر محمد بروغنی همچنین تأکید کرد که فرزندش هنوز به نائین اصفهان تبعید نشده و امیدوار است با صحبتهای صورتگرفته و قولهای مقامات مسئول، این اتفاق صورت نگیرد. عنوان تبعید به نایین را شاید بعد از انقلاب کمتر در اخبار بتوان پیدا کرد. شهری در حاشیه جنوبی کویر ایران که تاریخ بنای آن به پیش از اسلام برمیگردد. در دوران پهلوی آیتالله پسندیده و آیتالله مکارم شیرازی از چهرههای شاخص انقلاب بودند که به این شهر تبعید شدند که بعدها این تبعیدها زمینهساز حرکت انقلابی مردم نایین شد.
اما مسئله اینجاست شهری که در هزاران سال حیات خود به دیاری آباد معروف بوده و تاریخ غنی آن زبانزد تاریخشناسان و مورخان بوده و هست و امروز هم یکی از شهرهای روبهتوسعه و پیشرفت در استان اصفهان است باید با چنین خبری چهره تبعیدگاه به خود بگیرد.
بیشتر پژوهشگرانی که درباره نایین بررسی و تحقیق کردهاند به آبادی و آبادانی آن در ادوار قبل از اسلام اشاره کردهاند. با مراجعه به منابع مختلف میبینیم نایین در قبل از اسلام مرکز اداری و خدماتی بخشی از ناحیه یزد بود و با استقرار اسلام و ورود این آیین به نایین، شهر نایین موقعیت خود را همچون گذشته حفظ کرد. یکی از نویسندگانی که در قرن چهارم هجری کتاب خود را تألیف کرده است نائین را شهری آباد و پرجمعیت ذکر میکند. در قرن پنجم هجری، شهر نایین مانند دیگر شهرهای نزدیک به اصفهان موردتوجه قرار گرفت. حتی ناصرخسرو، در سفر مشهورش از نائین عبور کرد و در سفرنامهاش به این شهر هم اشاره میکند.
تاریخ کهن این سرزمین و داشتههای بسیار فرهنگی و تاریخی از مفاخر و مشاهیر آن تا جاذبههای فرهنگی، گردشگری و طبیعی آن میتواند نایین را خاص کند. دیاری که با بافت تاریخی خود آن را به یکی از نقاط جذاب برای گردشگرهای داخلی و خارجی تبدیل کرده است. ظرفیتی که میتواند هم به اقتصاد استان و هم کشور کمک کند. اما این روزها مثل خیلی از شهرهای تاریخی دیگر اصفهان طمع توسعه بهجای حفظ بافت تاریخی نایین بر جان آن افتاده و تخریب و ویرانی سهم این بافتها شده است.
انتشار برخی اخبار از چنین شهری که تلاش میکند از تبعیدگاه دوران پهلوی به تاریخ هزاران ساله خود ببالد و بالنده شود چهرهای خواهد ساخت که شاید تمام این همتها را زیر سؤال ببرد. اگر باز بر پیشانی نایین مهر تبعیدگاه بخورد دیگر چه کسی رغبت گردش در کوچههای کهن آن میکند.
این روزها که به لطف تلاش و همت تلاشگران این کشور و پس از انقلاب اسلامی تا دوردستترین نقاط کشور که روزگاری تبعیدگاه بودهاند آباد شده و امکانات مناسبی برای زندگی فراهم شده شاید بهتر است از ظرفیتهای گردشگری آن استفاده کرد و برای شهرها به وسعت تاریخشان اعتبار کسب کنیم. این وظیفه مسئولان استان و شهرهایی همچون نایین است که بیش از گذشته برای معرفی تاریخ شهرهایی همچون نایین تلاش کنند تا همواره به نیکی یاد شود و از اینکه شهری با این غنای تاریخی در استان اصفهان و کشور است به خود ببالیم و از ظرفیتهای آن استفاده کنیم.